I read this poem somewhere.. n Whenever I recall my memories... childhood memories... school.... college... homely get-togethers... friends reunions..... I just remember it....
आठवणींची वीण आपोआपच गुंफली जाते..
हळू खेचता धागा कुठला वीण तयाची उसवत जाते...
शोध घेता परी तयाचे.... टोकच दुसरे गवसत नाही....
चिमण्या येती.... दाणे नेती..... परी कहाणी संपत नाही
1 comment:
Swati, My Best Wishes for your BLOG, keep blogging :)
Post a Comment